KÜÇÜK DÜNYEVİ HEDEFLER

İnsanların geneline baktığımızda küçük dünyevi hesapların içerisinde oldukları için çıkarları olduğu kişileri memnun etme telaşı içine girmişlerdir. Bu telaş onları, yapmacık tavırlara, samimiyetsiz konuşmalara iter. Herkes için ayrı bir maske kullanmak durumundadırlar. Bu insanı oldukça yorar. Gece yatarken bile, ertesi gün insanları nasıl memnun ederim düşüncesiyle hesap kitap içindedirler. Yaratıcıları olan Allah’ı nasıl hoşnut edeceklerini bir kere bile düşünmemiş olan bu insanların ömrü, Rablerinden kendilerine bir uyarı olarak korku, mutsuzluk ve güvensizlik içinde geçmektedir. Tek güç sahibi Rabbini değilde, kendine ait müstakil gücü olmayan, zor durumda kaldıklarında kendilerine dahi yardıma güç yetiremeyen insanları ilah eden kiişilerin durumlarını Allah bir ayetinde şöyle bildirmiştir:

“Allah (ortak koşanlar için) bir örnek verdi: Kendisi hakkında uyumsuz ve geçimsiz bulunan, sahipleri de çok ortaklı olan (köle) bir adam ile yalnızca bir kişiye teslim olmuş bir adam. Bu ikisinin durumu bir olur mu? Hamd, Allah'ındır. Hayır onların çoğu bilmiyorlar.’’ (Zümer Suresi, 29)

Samimiyetsiz tavırlar insanı basitleştiren, küçük düşüren tavırlardır. Kişi bu tavırlarla küçük dünyevi hedeflerinin peşinde uyanıklık yaptığını düşünürken, aslında çok büyük bir gafletin içine düşmektedir. Böyle insanlara çevresi asla güvenmez. Bu kişilerde menfaatleri için bu insanı kullanırlar. Bu psikolojide insanlar birbirlerini sevemez, saygı duyamaz. Sevgileri de, saygıları da yapmacıktır. Oysaki sevgi, Rabbimizin insanlara en büyük lütuflarındandır. Bu güzel duyguyu gerçek manada yaşamayan kişi, büyük bir manevi boşluğun içine düşer. Yaşayamadığı gerçek sevgiyi, başka şeylerde aramaya başlar. Bu insanı içinden çıkılamaz, kaosların yaşandığı bir hayata sürükler. Allah bu insanların durumunu bir ayetinde şöyle haber vermiştir:

“Allah'ı birleyen (Hanif)ler olarak, O'na (hiçbir) ortak koşmaksızın. Kim Allah'a ortak koşarsa, sanki o gökten düşmüş de onu bir kuş kapıvermiş veya rüzgar onu ıssız bir yere sürükleyip atmış gibidir.’’ (Hac Suresi, 31)

Oysa insan herşeyin yaratıcısı Yüce Allah’a güvenip-dayansa, sadece O’nu hoşnut etmeye çalışsa, dünyevi tüm korkularından arınacak, “Acaba benim hakkımda ne düşünüyor?’’, “Bu işe sahip olabilmek için acaba nasıl bir karaktere bürünmeliyim?’’ gibi insanı telaşa düşüren ve basitleştiren tavırların içine girme gereği duymayacaktır. Samimi insan güvenilir insandır. Bu insan gittiği her yerde sevilir, saygı görür.

Kişinin küçük dünyevi hedefleri için kendisini yaratan Rabbini ve sonsuz ahiret hayatını görmezlikten gelmesi büyük akılsızlıktır.

“İşte bunlar, hidayete karşılık sapıklığı satın almışlardır; fakat bu alış-verişleri bir yarar sağlamamış; hidayeti de bulmamışlardır.’’ (Bakara Suresi, 16)

Allah gökleri, yeri ve ikisi arasındakileri yaratandır. Ve bu nimetleri kulunun hizmetine sunmuştur. Nasıl ki insan kendisine hediye alan veya yardımını gördüğü kişiye teşekkürünü göstermeyi görev biliyorsa, nefes almasından, konuşmasına, yürüyüp koşmasından, hastalandığında şifa bulmasına kadar her konuda Yaratıcısının rahmetine muhtaç olan kul, şükrünü tam yapmalıdır. Bu konuda kendini yeterli görmek, Allah’ı hakkıyla takdir edememek olur. Sevilmeye, korkulmaya, övülmeye, rızası gözetilmeye layık tek varlık mutlak güç sahibi olan Yüce Allah’tır.

“De ki: "Eğer biliyorsanız (söyleyin:) Yeryüzü ve onun içinde olanlar kimindir?" "Allah'ındır" diyecekler. De ki: "Yine de öğüt alıp-düşünmeyecek misiniz?" De ki: "Yedi göğün Rabbi ve büyük Arş'ın Rabbi kimdir?" "Allah'ındır" diyecekler. De ki: "Yine de sakınmayacak mısınız?" De ki: "Eğer biliyorsanız (söyleyin:) "Herşeyin melekutu (mülk ve yönetimi) kimin elindedir? Ki O, koruyup kolluyorken kendisi korunmuyor." "Allah'ındır" diyecekler. De ki: "Öyleyse nasıl oluyor da böyle büyüleniyorsunuz?" Hayır, biz onlara hakkı getirdik, ancak onlar gerçekten yalancıdırlar.’’ (Mü'minun Suresi, 84-90)